De Barre des Ecrins is een hele mooie berg die je vanuit drie kanten kan beklimmen.

-Via Couloir Noir, een mooi firn couloir van 500 meter met daarna de traverse van de Barre zelf er achteraan. (D)

-Via de imposante zuidpijler van maar liefst 1300 meter! TD tot V+ in erg brakke rots.

-Of via de normaalroute via de Noordflank en de Westgraat. Opzich kent deze route niet echt veel bijzonderheden ten opzichte van andere normaalroutes, maar mijn ervaring is wel dat veel mensen te makkelijk denken over de laatste rotsgraat.

Deze graat staat de boek als een PD+ maar voor een PD+ vind ik hem persoonlijk erg pittig. De rots is hier redelijk compact, wat het plaatsen van klemmateriaal wat moeilijker maakt. Maak dan ook veel gebruik van rotspuntjes. Bij verijzing kan de graat erg gevaarlijk zijn.

Vanuit de Breche de Lory heb je zeker een uur nodig om op de top te komen. In de eerste meters van de graat moet je even goed kijken waar je heen wilt, je moet hier eerst een paar meter traverseren en dan naar boven.

Ga op de top ook niet tegen het kruis aan hangen! Die lijkt op het oog vast te zitten, maar zit hartstikke los.

Voor de afdaling neem je dezelfde weg terug. Net voor de Breche kun je evt. in twee keer abseilen tot in de Noordflank.

Voorwaarde voordat je aan deze graat begint is dat je ruime ervaring hebt met de verkort-touw techniek.

Huur anders een berggids in.

Leuk om te weten:

Het snelheidsrecord vanaf de parkeerplaats in het dal is 2 uur en 51 minuten heen en terug! (op ski’s)

Beste periode:

Ski: april / mei

Te voet: juli tot september