Mont Blanc 4810
Trois Monts route
PD
6 tot 8 uur vanuit de Cosmiquehut
Persoonlijke beklimmingen: 2006, 2007, (afdaling 2013)
De Mont Blanc is de de hoogte berg van de Alpen en van West Europa. Veel ‘niet’ klimmers denken vaak dat het zelfs de hoogste berg van Europa is. Dat is echter niet waar, de hoogste berg van Europa is de Elburs (5642m) en ligt in de Kaukasus. De Mont Blanc is één van de meest beklommen bergen van de Alpen, dus alleen ben je hier nooit. Veel mensen beklimmen deze berg helaas puur voor de naam.
De Mont Blanc kan via tientallen routes beklommen worden zoals de beroemde Peutereygraat, Freneypijler en de Brenvaflank. De 5 meest gebruikelijke routes zijn echter:
-De ‘echte’ normaalroute over de Dome du Gôuter (Gôuter-hut)
-De Trois Monts (Blanc) route vanuit de Cosmique-hut
-De route vanuit de Gonellahut en dan over col de Dôme
-De mooie (drie daagse) route over de Dome de Miage, Bionnassay en Dome du Gôuter
-De route over de Grand Mullet (gevaarlijk! Alleen evt. in de winter op ski’s ondernemen.)
De route over de col du Midi, Mont Blanc du Tacul en col du Maudit (Trois Monts route) kent enkele voordelen ten opzichte van de gebruikelijke route over de Bossegraat. (Gôuterhut). Nadeel is echter dat deze route net wat langer is. (maar dat is ook net hoe je het bekijkt.)
Voordeel 1:
Deze route is een stuk rustiger dan de Bossegraat. De route is nog steeds erg druk maar er is zeker een verschil met de Gôuter-route.
Voordeel 2:
Je hoeft niet door het zeer steenslag gevaarlijke Grand Couloir! Het couloir waar jaarlijks enkele doden en gewonden te betreuren zijn door steenslag. (De drukte in dit couloir is hier ook een grote boosdoener) Een tip voor dit couloir is overigens om kort achter elkaar te blijven lopen, en niet meters boven elkaar. Als iemand iets los trapt hebben de stenen nog geen snelheid om de volgende ernstig te verwonden. Kijk wel uit voor de touwgroepen boven je en vermijd het late middaguur!
Voordeel 3:
De route zelf is dan wel iets langer (6 tot 8 uur) maar je hebt praktisch geen aanloop naar de hut (een half uur vanuit de lift van de Aiguille du Midi) en na de beklimming kun je ook weer met de lift terug. Je hoeft dan niet na de Gôuterhut en Tête Rougehut weer lang naar het dal te sloffen. Feitelijk ben je qua tijd dus ongeveer het zelfde kwijt en is de Gôuter-route over het totaal gezien helemaal niet veel korter.
Wel kan het redelijk zwaar zijn om na de beklimming van de Trois Monts weer de graat van de Midi naar boven te lopen. Dit hoort er dan even bij.
Voordeel 4:
De Cosmiquehut is gewoon een veel fijnere overnachtingsplek dan de altijd overvolle Gôuterhut.
De enige nadelen van deze route zijn dat je iets eerder op moet staan in de hut. 01:00 i.p.v 03:30 uur (maar dat mag natuurlijk geen excuse zijn) en dat de terugtocht (over de zelfde weg) een stuk langer duurt voor je weer in de hut bent.
Je zou er ook voor kunnen kiezen om vanaf de top af te dalen over de Bossegraat en Gôuterhut. Dit kan ook, maar feitelijk is het dus helemaal niet veel korter en moet je in het late middaguur door het Grand Couloir.
Over de route zelf hoef ik niet veel te schrijven, dat wijst gewoon zich zelf.
Houdt er wel rekening mee dat de eerste helling, de flank van de Mont Blanc du Tacul een typische lawine helling is. (ook in de zomer!) Het is dan ook geen uitzondering dat klimmers (en gidsen) hier in de zomer ook met lawinepiep, schep en sonde lopen. Persoonlijk ben ik ook een vriend verloren in deze hang. (hij was zelfs gids) en ben ik in 2013 ook een keer afgedaald door deze hang enkele uren na een grote lawineafgang.
Wees extra alert bij verse sneeuw (kritische Neuschneemenge) veel wind en plotselinge temperatturwisselingen.
De crux van de route is de Col de Maudit, een steile firnwand van 100 meter. Als je pech hebt moet je hier lang wachten op klimmers voor je. Je kan elkaar hier lastig inhalen. Een uur tot anderhalf uur wachten is hier helaas geen uitzondering. Mocht je veel ervaring hebben in firn dan kun je er evt. geheel links voorbij klimmen. Zorg dan wel dat je iedereen de vriend houdt en doe geen roekeloze dingen!
Materiaaltip:
Zorg dat je naast je standaard klimuitrusting ook een skibril en extra dikke wanten in je rugzak hebt zitten. Gezien de hoogte van de berg kan hier extreem harde (koude) wind staan. Een skibril en goede wanten doen dan wonderen en zijn van essentieel belang.
Ook kan bij mist het oriënteren op de berg een groot probleem zijn, door een skibril kun je in ieder geval nog iets zien. (een gele of oranje lens is het beste.)
Zorg verder dat je drinkfles goed geïsoleerd is. Het slangetje van een Camelback zal boven bevriezen en sluit je drinken af.
Voor de mensen die deze route met een (Franse) gids klimmen heb ik nog één waarschuwing.
Er zijn helaas gidsen die voor de beklimming van de Trois Monts om 8:00 uur onder bij de lift afspreken in het dal. Om vervolgens de zelfde dag nog de Mont Blanc te beklimmen. Trap hier niet in! Het is praktisch onmogelijk voor een klant om koud uit het dal, vertrekkend om 8:00 i.p.v. 2:00 op één dag de top van de Mont Blanc te bereiken! Hier maken sommige gidsen helaas gretig gebruik van. Ze laten je eerst betalen en wachten net zolang tot je het tijdens de beklimming niet meer trekt, Bij de Col de Maudit zal de gids sowieso met smoesjes komen om terug te gaan. Zelf zul je het dan ook gewoon zwaar hebben. Trap hier niet in! Voor de beklimming moet je gewoon twee dagen rekenen.
Leuk om te weten:
Sommige mensen die de ambitie hebben om de zogenaamde 7 summits te beklimmen. (van ieder continent de hoogste berg) rekenen de Mont Blanc ook mee. (maar de Mont Blanc heeft hier echt niets mee te maken.. De hoogste berg van Europa is de Elbrus!)
Verder wordt nog regelmatig voor de beklimming van de Mont Blanc het woord Expeditie gebruikt. Een expeditie was het tussen 1775 en 1786. vandaag de dag is het een alledaagse beklimming.
Het snelheidsrecord vanuit het dal (het standbeeld in Chamonix) heen en terug is in handen van de Spanjaard Kilian Jornet. 4 uur en 57 minuten!
Beste Periode:
Ski: april / mei
Te voet: eind juni tot midden september