Barre des Ecrins 4101m
Piller Sud
1300 meter wandhoogte
TD, rots tot V+
één hele lange dag, of anderhalve dag met bivak onder het grote Basition.
Persoonlijke beklimming: juli 2009
Aan deze inmense pijler kun je niet aan voorbij lopen! Met zijn 1300 meter steekt hij overal hoog boven uit, en je oog kijkt er automatisch naar als je opweg bent naar de Glacier Noir of de Ref. de Glacier Blanc.
De route kenmerkt zich door een erg slechte rotskwaliteit. Veel stenen zitten los en je moet dan ook alles controleren voordat je er aan gaat hangen of op gaat staan. Met name in het middelste gedeelte van het zogeheten Grand Bastion is het ook goed zoeken naar de juiste route. neem een goede topo en duidelijke topo mee, en schrijf voor jezelf alles op.
Deze pijler kun je eigenlijk in drie delen onder verdelen. Het onderste deel, dat bestaat uit scramble terrein. Het grote bastion, het hart van de pijler en de uitklim, wat makkelijker terrein gevolgd door een sneew couloir.
Gezien de lengte van de pijler en het feit dat er geen hut in de buurt van de instap van de route ligt, zijn er drie strategiën om deze beklimming te ondernemen.
1 Licht en snel op één dag. Vertrek extreem vroeg op de parkeerplaats van de Madame Carle met slechts het hoogst nodige voor één lange dag. (uiteraard met bivakzak) Loop in drie uur naar de instap van de route, en probeer de route op een dag te klimmen, en af te dalen naar de Refuge des Ecrins.
2 Plan een bivak net onder het Bastion. (Water en sneeuw is niet altijd voor handen.) Vertrek vroeg, loop in 3 uur naar de instap van de route en begin aan het scramble terrein. zorg dat je voor 12.00 uur op het bivak bent i.v.m. steenslag. Ga dus niet laat van start, en plan niet dat je om 19.00 in je bivak bent!
De volgende dag klim je het bastion en daal je weer af naar de parkeerplaats.
3 je maakt een bivak aan het eind van de moraine die naar de Glacier Noir leidt. (een half uur voor de instap van de route) Daar breng je comfortable de nacht door en laat je bivakspullen de volgende dag achter onder een grote steen. Je klimt in één dag de pijler door en haalt de volgende dag je bivakspullen weer op. (dit scheeld je de 2 tot 2,5 uur lopen als je bij de parkeerplaats start.)
Tips voor de route:
-Uiteraard heb je ruime ervaring in dit soort terrein!
-Zorg dat je een goede en duidelijke topo hebt, en beschrijf (in het nederlands) per touwlengte wat je moet doen in het Basiton.
-Let heel goed op als je op bij de Tours Rouge en Tête Grise bent! als je bij de Tête Grise bent aangekomen sta je voor een hele imposante wand. je moet hier heel goed kijken welke kant je op wilt klimmen want je juiste doorgang zit verstopt!
Als je naar de wand voor je kijkt zie je een schoorsteen zitten met een aantal duidelijk mephaken. Ga hier NIET naar boven!! dit is niet de juiste doorgang en de gradatie is hier 6B. praktisch alle mephaken zitten los. (en dat is niet leuk in 6B met alpine rugzak)
Als je voor de wand staat moet je eerst +/- 20 meter naar rechts traverseren! je moet zelfs eerst een paar meter afklimmen. hier vind je de verstopte schoorsteen in de IV/ Ve graat en je komt uit op een standplaats van drie mephaken. (Mocht je in de traverse nog een camelot maat 0.3 weten te bevrijden dan is deze van mij.)
-Aan het einde van de sleutelpasages (de enige vaste rots van heel de route) moet je gelijk linksaf een brede band op. Ga hier niet rechtdoor! het zijn allemaal aflopers en het leidt tot niets. Aan het einde van de band vind je een aantal boorhaken die waarschijnlijk zijn geplaatst bij een reddingsactie. Deze band is het einde van de rots en er volgd nog een sneeuwcouloir tot de graat. (één pickel is zat)
-Controleer alle rots en haken waar je aan gaat hangen. het is daar boven één grote brakke zooi.
-Neem uiteraard enkele mephaken en een hamerkop mee.