Weisshorn 4505m
Oostgraat
AD
6 tot 8 uur vanuit de Weisshornhut.
Persoonlijke beklimmingen: 2004, 2008, 2011 (Afdaling 2010)
De Weisshorn is een inmense pyramide in het Zwitserse kanton Wallis en torent overal hoog bovenuit. De berg wordt over het algemeen beklommen via twee verschillende routes. de Oostgraat. (normaal route) en de Noordgraat.
Daarnaast heb je ook nog de erg mooie Schaligraat (ZW). Maar het probleem van deze graat is alleen dat je er bijna niet meer kan komen. Door het afsmelten van de gletser is het bijna onmogelijk geworden om vanuit de Weisshornhut of Arpititahut bij het Schalijoch te komen. (daar staat ook een bivakhut)
De enige veilige manier om hier te komen is via de Rothornhut. Je beklimt dan van hieruit de Schalihorn en maakt vervolgens de traverse richting Schalibivak. Dit is echt een super mooie tour maar je moet wel een aantal dagen stabiel weer hebben. Vanuit het Schalibivak kom je niet zomaar weg met slecht weer.
Naast deze drie hoofd graten wordt de Weisshorn ook met enkele regelmaat beklommen via de Younggraat. Deze route klim je vanuit Zinal. De noordwand is minder populair. Dit is echt een super mooie noordwand maar het probleem is alleen dat als de wand in optimale conditie is de afdaalroute (de Oostgraat) nog met veel sneeuw bedekt is. Al met al is het gewoon een hele klus om eerst überhaubt bij de wand te komen, dan te klimmen en dan extra lang over de afdaling te doen vanwege de hoeveelheid sneeuw.
In Chamonix is dat geen enkel probleem, maar in Wallis waar iedereen alleen maar relatief makkelijke routes klimt wordt dit gewoon zelden gedaan.
De Oostgraat is de makkelijkste route van de berg en is het kortst
Deze route kent niet echt heel veel bijzonderheden, maar er zijn wel een paar dingetjes maar je een beetje rekening mee moet houden.
Gezien de lengte van de route vertrek je meestal extra vroeg. Zo rond half drie s’morgens. Dit houd in dat je in het pikkedonker de eerste instap van de route moet weten te vinden. (bij de eerste rotsen)
Vanuit de hut loop je eerst een mooi pad af naar de gletser. Hier loop je in een soort halve cirkel (van wege een aantal grote spleten) richting een rotsband waar je even goed moet kijken. Je stapt hier vrij links in en vervolgens loop je over een redelijk duidelijke band weer naar rechts. hier moet je gewoon een beetje je neus volgen en een beetje op de sporen letten. Vervolgens kom je weer in open terrein uit en wijst het zichzelf.
Net onder de Früstuckplätz (het begin van de graat) moet je nog een beetje opletten dat je goed uitkomt. Het wordt hier inmiddels weer net wat steiler en niet alle rotsen zitten even vast. De route wordt hier in princiepe met Steenmannetjes aangegeven.
Na de Früstuckplatz wijst de rest van de route zichzelf. Je volgt gewoon de graat tot je bij de grote sneeuwflank uitkomt. Vanaf hier is het stiekem nog wel een eindje. De top is in ieder geval goed in zicht.
(de Früstuckplätz ziet er trouwens niet zo uit als je zou denkten. Het is hier erg klein)
Op de Bovenstaande foto zie je duidelijk de zogeheten Lochmatterturn. Een duidelijk kenmerk van deze route.
Tijdens de afdaling is er nog één klein dingetje waar je van te voren even aan kan denken. Als je via dezelfe weg weer bent afgedaald. (één korte abseil van 10 meter) kom je vanzelf weer uit bij de Früstuckplätz. Als je van hieruit naar beneden kijkt denk je gegarandeerd, waar kom ik in godsnaam vandaan? Het is hier best moeilijk te zien waar je precies vandaan komt. let dus op de heenweg ook een beetje op.
Houdt gewoon richting aan en kijk goed. Er zijn diverse steenmannetjes maar toch kun je hier snel per ongeluk van de route afwijken. geef je ogen dus de kost en volg de sporen.
Beste periode:
vaak vanaf de tweede helft Juli tot midden september. De route moet sneeuwvrij zijn.
.