Matterhorn 4478m
Hörligraat
AD
5 tot 6 uur vanuit de Hörnlihut
Een echte klassieker!
Persoonlijke beklimming: Augustus 2009
De Matterhorn is en blijft natuurlijk een echte alpiene klassieker! Lang had ik deze berg uitgesteld omdat ik niet bij het massatoerisme van deze berg wilde horen. Al de verhalen die ik erover hoorde, files op de berg, een hoop gedoe bij de vaste touwen, mensen die de berg alleen maar beklimmen om de naam, mensen die de normaalroute niet in één dag kunnen klimmen, enz. Al deze verhalen zorgde ervoor dat ik deze berg lang heb laten liggen.
In 2009 moest hij er dan toch van komen. Ik had alle andere vierduizenders in het Mattertal en Saastal al eens (of meerdere keren) beklommen en nu moest hij er dan toch maar eens van komen. Voor mij was het immers de éénnaar laatse vierduizender van Wallis. Het werd dus tijd voor een echte klassier!
Onze tactiek
Aangezien we beide over een ruime alpiene ervaring beschikte en snel zijn in het terrein, wisten we van elkaar dat we deze berg ruim binnen de gidsjestijd konden klimmen. De gidsjestijd is (als je niet steeds moet wachten bij de lastigere passages) 5 tot 6 uur. Wij wisten eigenlijk zeker dat we deze graat onder de 5 uur zouden moeten kunnen klimmen. (zonder te haasten) Dus als tactiek hadden we besloten dat we de andere touwgroepen een ruime voorsprong zouden geven. We wilden gewoon een beetje alleen op de berg zijn voor ons gevoel en niet in een hele colonne lopen.
Deze tactiek werkte achteraf super goed! We stonden in 4,5 uur op de top en bij de vaste touwen aangekomen was iedereen al praktisch weg. We hebben nauwlijks hoeven wachten.
Onderweg
Op de Hörnligraat kom je niet echt technische problemen tegen. Je bent eigenlijk continu aan het klauteren in IIe graats terrein met af en toe misschien een stapje III in de onderste rotscouloirs.
De ervaring wijst dat veel klimmers (met relatief wienig ervaring) problemen hebben tijdens deze beklimming met het vinden van de juiste route. Met een goed ontwikkelt alpinistenoog moet dit eigenlijk niet zo,n probleem zijn. De route loopt in het begin veel via de Oostflank en pas vanaf het Solvaybivak ga je echt de graat op.
Zorg dat je tijdens deze gehele beklimming niet in Heikel terrein uitkomt! Mocht dat wel het geval zijn dan zit je verkeerd en waarschijnlijk teveel in de Oostflank. kijk goed hoe de route loopt en waar de vaste rots is.
Alleen in het eerste stuk van de graat (na het eerste steile stuk) loop je via een band die je heikel zou kunnen noemen. De rest van de tour is gewoon relatief vaste rots dus je zit in heikel terrein echt verkeerd.
Na een uur of 3 klimmen kom je aan bij de Solvayhut, een bivakhut op ongeveer 2/3 van de route. Hier begint het terrein wat steiler te worden en kom je al snel bij de vaste touwen aan. Mocht je er langer over gedaan hebben dan 5 uur om bij deze hut te komen, dan doe je er verstandiger aan om de tocht hier af te breken. (vanwege de tijd)
Als je bij de vaste touwen bent aangekomen (net na de beroemde Moserplatte), dan is normaal gesproken het grootse probeem de filevorming die daar ontstaat. Klimmers zijn hier vaak erg traag en de eerste afdalende alpinisten willen ook weer via dezelfde touwen afdalen. Je zult dus soms even geduld moeten hebben.
Als je bij deze touwen bent moet je er ook eens over na denken hoe de eerst beklimming in 1865 is verlopen. Deze soms in Ve graats rotsen zijn dus geopend door Edward Whymper met alleen een henneptouw om z´n middel geknoopt en erg logge schoenen. (eigenlijk is de Matterhorn ook D+) Dit is eigenlijk de crux van de route. Vandaag de dag gebruikt bijna iedereen de vaste touwen Dus bij gebruik van de touwen is deze route maar een AD. Als je alles vrij klimt is het D+.
Boven aan de vaste touwen is het nog een klein stukje klimmen en je bent binnen enkele minuten op de top van de meest magische vierduizender! Ook voor de verzamelaars met aardig wat op zak geeft het een speciaal gevoel om op de Matterhorn te staan! Het is een schitterdende belevening!
Reken voor de afdaling de zelfde tijd als de beklimming. (Een half uur tot een uur minder misschien)
Solvayhut
De Solvayhut is een bivakhut gelegen op 4003 meter. Deze hut is in princiepe uit veiligheid geplaats (en geschonken door een Belg uit privé geld) en is niet bedoeld om structureel in te overnachten. De hut is bedoeld voor mensen die eerst de noordwand klimmen en vorvolgens erg moe s’nachts de Hörligraat weer af moeten dalen. Ook bij een wettersturz kan deze hut gebruikt worden. Plan dus niet om deze hut te gebruiken tijdens je beklimming. (tenzij noordwand) dit is niet de bedoeling en ook gewoon niet nodig.
Veel berggidsen gebruiken deze hut ook als evt. omkeer punt als hun klanten te langzaam zijn. (helaas wordt hier ook wel eens misbruik van gemaakt)
Verder klimt 80 tot 90% van de touwgroepen de Matterhorn met gids.
Tip:
Tijdens de gehele afdaling van de Matterorn hoef je geen enkele keer te Abseilen! Verspil dus geen kostbare tijd met uitbinden en inhangen van een abseiltouw bij de vaste touwen! Dat zie je hier regelmatig maar dat is nergens voor nodig! De vaste touwen hangen er niet voor niets en juist hierdoor krijg je opstoppingen. Pak dus gewoon het touw vast met je handen en laat je hand over hand zakken. (partner zekeren over een HMS in de haken) Abseilen kost een hoop extra tijd en is op de Matterhorn Hörnligraat gewoon niet nodig.
Leuk om te weten:
In de Herfst van 2014 was de Noordwand van de Matterhorn in uitzonderlijk goede conditie. Door de slechte zomer van dat jaar lag er zo veel sneeuw in de wand dat je letterlijk de hele wand door kom lopen op Trittschnee. Er zaten toen slechts 5 korte rotspassages in van maximaal 5 meter en de rest bestond uit Trittschnee. In 2014 is naar alle waarschijnlijkheid de Noordwand vaker geklommen als de Hörnligraat en was in september oktober dan ook de feitelijke normaalroute van de berg. In September zaten we met 35 personen in de wand! Toen ik in 2009 de Hörnligraat deed waren er misschien 20 mensen onderweg.
Beste periode:
juli en augustus