Mont Blanc du Tacul, Diablegraat
-Corne du Diable 4064m
-Pointe Chaubert 4074m
-Pointe Médiane 4097m
-Pointe Carmen 4109m
-Isolée (Pointe Blanchard) 4114m
Moeilijkheidsgraat: D+, Rots overwegend V met enkele passages V+ en VI
Uitgangspunten: Ref. Torino , Ref Cosmiques, of eerste lift vanuit Chamonix voor snelle Alpinisten
Te verwachten tijd: 2 uur aanloop tot de instap vanuit de Cosmiqueshut of het liftstation en 1,5 uur vanuit de Torinohut. 8 tot 10 uur voor het beklimmen van de route. 1,5 tot 2 uur voor de afdaling.
Datum persoonlijke beklimming: augustus 2012 (Eerste lift vanuit Chamonix)
De Diablegraat oftewel de Duivelsgraat van de Mont Blanc du Tacul behoord technisch tot één van de lastigste vierduizenders van de Alpen. Puur technisch gezien heeft deze dan ook een Alpiene waardering van D+! Hoewel de commitment van deze route wel een stuk lager ligt als bijv. de Grand Piller du Angle, de Aiguille Blanche de Peuterey en de Brouillardgraat behoort deze graat tot één van de sleutelbeklimmingen van het grote vierduizenderproject!
Het routeverloop van deze graat is eigenlijk vrij duidelijk, daarover vallen eigenlijk vrij weinig details te vertellen. Het zijn over het algemeen ‘Riss’ systemen. Wel telt de graat ongeveer 4 best lastige en vrij geëxponeerde touwlengtes! Zorg dus dat je Soepel een 6a / 6b voor kan klimmen anders is het nog niet verstandig om aan deze toer te beginnen. Hoewel het een klassieke graat is die je bijv. evenals de Frendopijler, Obergabelhorn zuidwand ect. eigenlijk op Bergschoenen hoort te klimmen loont het zich tijdens een beklimming van de Diablegraat toch om een paar comfortabele vrijvingsschoentjes mee te nemen. Hierdoor kun je toch een stuk meer snelheid maken, bestaat er minder kans op een valpartij en voel je je vaak zekerder.
De rots is verder uitermate geschikt voor het leggen van goede tussenzekeringen. Wij hadden Camalot maat 0.4 tot 3 mee, een setje nuts, 8 setjes (waarvan 4 verlengd) en Black Diamond C3 cam’s maat 1 en 2. Ook kan een meter of 5 extra Prussiktouw van voordeel zijn om de abseilstandplaatsen te verbeteren wanneer nodig.
Het belangrijkste om te weten voor deze route is eigenlijk de instap naar de daadwerkelijke graat. Deze kun je namelijk via twee varianten bereiken, namelijk via een linker en een rechter variant. (zie de foto’s in de gidsjes en topo’s.) Bij veel sneeuw kun je als beste kiezen voor de linker variant en bij weinig sneeuw of later in het seizoen heeft de rechter variant de voorkeur. Wij klommen in augustus 2012 de rechter variant. Waar zeker rekening mee moet worden gehouden is dat de gletsjer hier de laatste jaren behoorlijk is terug gesmolten. De eerste rotsplaten kunnen dan ook behoorlijk glad en moeilijk beklimbaar zijn!!
