Piz Bernina 4049m

Biancograat

5 tot 7 uur vanuit de Tschiervahütte

AD (In veel klimgidsjes wordt deze tour als D aangegeven, maar persoonlijk vindt ik het een AD)

Persoonlijke beklimming: juli 2013

De Biancograat van de Piz Bernina behoord zeker tot één van de meest klassieke graatbeklimmingen van de Alpen. Niet zozeer door de technische moeilijkheid of de lengte van de graat, maar gewoon puur door de schoonheid van de lange firngraat.

Voor een beklimming van de Biancograat (vanuit de Tschiervahütte) zijn eigenlijk een aantal dingen van belang.

-Door het terug trekken van de Gletsjer de laatste jaren loopt het pad van de hut richting Fuorcla Prievlusa (de col aan het begin van de graat) al sinds jaar en dag dwars door de grote puinhelling achter de hut. Je blijft dus als het ware op hoogte en je hoeft dus niet eerst af te dalen om op de gletsjer te komen. Dit pad vindt ik persoonlijk erg onduidelijk en is echt heel erg moeilijk te vinden als het donker is en je het terrein niet kent. Het loont zich dan ook om de dag van te voren in ieder geval alvast een stuk van het pad te verkennen!

Persoonlijk ben ik hier in juli 2013 tijdens een solo beklimming de mist mee ingegaan. Mijn beklimming deed ik toen zonder huttenovernachting en ik kwam nog in het donker aan bij de hut net nadat alle (hutten)alpinisten al vertrokken waren. In het donker volgende ik eerst netjes het pad en de steenmannen op een bord stond ook netjes Piz Bernina aangegeven. Na een aantal ladders opgeklommen te zijn had ik het gevoel dat ik veel te hoog aan het lopen was en in de verkeerde richting. Ik dacht verkeerd gelopen te zijn en had het gevoel een afslag gemist te hebben. Later ben ik gewoon afgedaald zoals het vroeger  ging en ben ik rechtstreeks over de gletsjer gelopen tot de Fuorcla Prievlusa. Met geluk kon ik hier relatief makkelijk door de ijsbreuk heenkomen, maar duidelijk was het wel dat hier niet de route liep. Tijdens de afdaling ben ik uiteindelijk wel via de juiste weg terug gegaan. Zelfs met daglicht vond ik deze weg niet makkelijk te vinden!

-Om bij de Col (Fuorcla Prievlusa) naar boven te gaan zijn er twee mogelijkheden. De beste mogelijkheid moet je ter plekken inschatten, dit is afhankelijk van de hoeveelheid en stabiliteit van de sneeuw op dat moment. Je kan over Links, via een klettersteig met stiften de rots door. Of je kan via rechts rechtstreeks een steil sneeuwveld naar boven lopen. Probeer op dat moment te kijken wat het veiligste is.

-De graat zelf wijst eigenlijk zich zelf. Je beklimt eerst een korte rots passage (15min) waar je af en toe toch nog goed moet kijken hoe de route precies loopt. (II tot III) daarna kom je bij de grote klassieke firngraat uit. Deze volg je tot hij langzaam weer overgaat in rots. (Pas op: geen lang touw op deze graat!) ook het laatste rots gedeelte wijst zich zelf. Halverwege deze rotspartij kom je nog één stalen ketting tegen om een enkele luchtige makkelijk af te kunnen zekeren.

Tijdens deze graat is er eigenlijk maar één passage die je het beste kort kan abseilen. Veel ‘minder ervaren’ klimmers seilen hier namelijk vaak  4 verschillende passages ab maar abseilen kost veel extra tijd. Het beste kun je gewoon alles afklimmen op misschien één passage na.

Tip bij het abseilen algemeen: laat eerst vanaf boven de eerste persoon zakken, Het touw komt zo niet in de knoop, raakt niet verstrikt en het touw hangt gelijk goed voor de volgende. Dit scheelt een hoop extra tijd!

Voor de afdaling van de Piz Bernina kiezen de meeste mensen de normaalroute richting de Marco e Rosahut, om vervolgens onder de Bella Vista door traverseren richting de Fortezzagraat en Diavolleza. (liftstation). De Biancograat zelf kun je theoretisch ook relatief makkelijk weer afdalen maar dit wordt relatief weinig gedaan. (persoonlijk heb ik in 2013 de Biancograat ook weer afgedaald.)

Richttijd voor de graat is ongeveer tussen de 5 (snelle alpinisten) en 7 uur. (vanuit de hut) Tijdens mijn persoonlijke beklimming schrok ik er eigenlijk van hoeveel alpinisten er op deze route veel te langzaam onderweg waren en zichzelf zo gewoon onnodig in gevaar brengen. Voorbeeld: bij de instap van de graat heb ik de eerste touwgroep ingehaald, (die waren als laatste vertrokken op de hut) toen ik later als enige de graat ook weer afdaalde kwam ik ze weer tegen. Ze hadden er 3 uur over gedaan om een kleine rots passage te klimmen waar eigenlijk een kwartier tot max een half uur voor staat! En ze gaan ook nog vrolijk door terwijl er duidelijk een warmte onweer aankomt.. Zo kwam ik zeker 4 voorbeelden tegen onderweg. Richtlijn is ongeveer snelle Alpinisten tussen de 4 en 5 uur vanuit de hut, gemiddeld ongeveer 6 tot 6:30 uur en langzaam 8 uur of langer. Merk je dat je er langer over gaat doen dan 8 uur probeer dan een verstandige keuze te maken.

 

Beste periode: Eind juni tot midden september